Ze zit er al van voor ik hier ben komen wonen. Veel zien deed je ze niet. Af en toe een flits en hup, weer verdwenen.
Tot om half een deze nacht. Ik zag ze eerst de badkamer binnengaan, daar ging ze weer buiten en dan verdween ze in de kamer van mijn flatgenoot.
Ik vond haar – op gehoor – terug onderin een van zijn kasten. Waar ze juist zat wist ik niet, dus ik til even de radio op die er stond: niets. Ik zet hem terug neer en hoor dan *pieppieppiep* en zie haar snuitje onderuit de radio komen, maar gaan lopen doet ze niet. Ze zat dus vast, ik gok met haar staart.
Snel het valletje gaan halen, haar daar al een stukje laten inklauteren, radio opgetild en …
Ondertussen heb ik ze een eindje verder buiten in een grasperkje gezet, where she can live happily ever after *the crowd goes "oooooooooh"*