Net als in België zijn er ook in Engeland heel wat verkeersdoden elk jaar en daar willen ze natuurlijk iets aan doen. Het volgende audiofragment en filmpje geven ze met de regelmaat van de klok op radio en tv.

Misschien ligt het aan mij, maar ik vind dit toch een beetje luguber. Naast de luguberheidsfactor heb ik ook mijn twijfels over de waarheid van deze cijfers. 45 km/u lijkt mij al ruim voldoende om niet al te levend meer te zijn na een iets te close kennismaking met een auto, zeker als het over een kindje gaat. Bovendien, wat loopt een zesjarig meisje alleen te doen op straat? Het hoort natuurlijk bij het effect, maar het maakt het er niet geloofwaardiger op.

Wat opzoekwerk bracht me bij de officiële site van het filmpje en daar lezen we al meteen dat er met de cijfers gespeeld is: "If you hit an adult pedestrian while driving at 30 mph, the survival chance is 80%. But if you hit a pedestrian while driving at 40 mph, the pedestrian’s chances of dying rises to 90%. (this lowers to 80% for a child)." We hebben dus geen idee wat de ‘survival rate’ is van een kind bij 30 mph, terwijl ze wel de cijfers van het kind gebruiken bij 40 mph. Ok, geen grote leugens, maar als je zo’n campagne opzet, doe het dan met de echte cijfers. Het effect zal er niet minder dramatisch op worden.

Iemand trouwens een verklaring waarom ‘maar’ 80% van de kinderen een ongeval aan 40 mph niet overleeft tegenover 90% van de volwassenen?

De lichten om over te steken werken hier iets anders, niet onbelangrijk om daarvan op de hoogte te zijn mocht je ooit naar Engeland komen. Anders is de kans groot dat je oversteekt wanneer er een groen mannetje te zien is, maar je toch overhoop gereden wordt. Terwijl de auto die je van je sokken gereden heeft dan niet eens in fout is. Nu ja, toch niet helemaal.

Vanaf het oranje licht begint te pinken, mogen de auto’s terug doorrijden (op voorwaarde dat er geen voetgangers meer aan het oversteken zijn weliswaar, maar wie let daar nu op?) en wees er maar zeker van dat ze dat ook doen.
Gelukkig zijn ze zo slim om dit systeem enkel op plaatsen toe te passen waar er geen kruispunt is met andere auto’s …

Het was te denken dat ik er niet aan zou ontsnappen. Voor de eerste keer sinds ik hier ben heeft het echt gevroren. Als het hier vriest, vriest het hier meteen ook goed, zo blijkt. Op de wegen viel het allemaal nog best mee, het park was iets minder. Het moet een gek zicht geweest zijn, maar de enige veilige manier om de houten Memorial Bridge over te geraken was schaatsen … zonder schaatsen weliswaar.

Nu ja, ik was al blij dat ik niet bij de groep hoorde die in het park rondliep. Een of andere school die net vandaag had uitgekozen om met LO wat rondjes te gaan lopen, in korte broek en t-shirt uiteraard. Woar is den tijd?

En ow ja, ik heb dus niet overdreven he:

Kijk eens wie er per se op de foto wou

Het is misschien maar goed dat ik hier ver weg ben. De tv is het langzaam maar zeker aan het begeven. Als je hem opzet nadat hij een tijd heeft afgestaan, heb je na een paar minuten plots nog maar twee streepjes van zo’n halve cm beeld in het midden van het scherm. Als je de tv dan af- en opzet, krijg je eerst een dikke minuut gewoon een zwart scherm, waarna het beeld plots weer verschijnt en er voor de rest van de tijd niets meer mis is.

En dan is er nog het volgende lawaai, do press the play button:

Het bovenstaande geluid is geen voorbijdenderende trein of wat je er ook van gemaakt zou hebben, het is de wasmachine … . Ik kan me vergissen, maar dat is niet het geluid dat die normaal zou moeten voortbrengen.

Vandaag binnen twee weken ben ik terug thuis, na hier 4,5 maand gezeten te hebben. Raar gevoel eigenlijk.

Twee weken, 14 dagen, 336 uren, 20.160 minuten, 1.209.600 seconden nog, het is zo irreëel.

En ook wel, damn ik moet nog veel doen voor school in die twee weken. Tegen dan moet mijn gedeelte (de sport, hoe raadde u het?) voor de site van The Informer af en van content voorzien zijn. Terwijl er nog niet eens beslist is over de finale lay-out, dat doen we pas volgende woensdag, en er nog geen html-lijntje geschreven is. Bovendien moet ik voor ik vertrek er een paper over geschreven hebben, een dagboek en een critical appraisal. En daarnaast moet ik mijn artikels voor de speciale reiseditie van de papieren The Informer geschreven hebben, al zijn die al bijna in orde.

Ze beginnen hier te overdrijven met de wind he. Toen ik buitenstapte werd ik aangevallen door de inhoud van een opengescheurde vuilzak. De wind had tijdens de nacht blijkbaar de zak opgetild en hij was blijven hangen achter een hek, papiersnippers en blikjes vlogen me rond de oren. Wat later besloot een tak mijn reflexen te testen door net af te breken toen ik er langs liep. Het feit dat je dit nu kan lezen wil zeggen dat ze nog in orde zijn.

We hebben trouwens een nieuwe attractie in het park.

En ow ja, remember de court reports? Gisteren teruggekregen, al stonden er geen punten op, maar op beide onderdelen ‘excellent’ zal wel goed zijn zeker?