Damn it, Mission Failed. De 30kg is met best wat kilo’s overschreden, kon ook niet anders eigenlijk. Hopelijk werkt een beetje zeveren, wat zielig doen en het uitspelen van de ikbenmaareenarmstudentje-troefkaart om de extra kost wat te drukken.

Het had trouwens leuk geweest als ik wist wat ik moet doen als ik aankom. Stefan (de International Recruitment Adviser) had telefonisch verteld dat hij wel zou zorgen dat ik opgepikt werd aan de luchthaven, samen met enkele inkomende Scandinaven. Niets meer van gehoord though. Dus het zal wel de trein worden. Bij aankomst in Carlisle – als het met de trein is uiteraard – kan ik dan op zoek gaan naar de universiteit, waar Stef hopelijk te vinden is. Ergens.

Ach ja, dat zijn zorgen voor binnen *kijkt op klok* een kleine 12 uur. Hmm, it’s getting rather close, isn’t it? En toch, we lopen nog steeds de muren niet op. In tegenstelling tot wat enkele ervaringsdeskundigen me probeerden wijs te maken. Nog even Cold Feet uitkijken en we zullen ons bedje eens opzoeken.

Ow ja, naar de Panorama/BBC-reportage kijken over de Engelse hooligans op het WK in Duitsland afgelopen zomer … 

… niet meteen de beste manier om met een positief beeld van de ‘gemiddelde’ Engelsman te vertrekken.