Het afsluiten van een hoofdstuk

Enkele blogberichten van collega’s wezen me er op dat Plantijn voor ons derdejaars er eigenlijk opzit. Lesgewijs dan toch. Dat zette me aan het denken, ik heb mijn laatste les op Plantijn al zo’n zeven maanden achter de rug – damn, den tijd vliegt toch – maar om nu te zeggen dat ik het echt mis, mwa. De mensen wel, de lessen iets minder.

En vermits we hier geen examens hebben – jochei permanente evaluatie en papers – is mijn laatste examenreeks al bijna even lang geleden. Eigenaardig genoeg vind ik dat wel een beetje spijtig, maar dat heeft meer met mijn sadistische kantje te maken denk ik. Ik weet dat het niet mooi is, maar ik vond het altijd leuk om iedereen te zien stressen. Mensen die proberen om toch dat laatste hoofdstukje nog eens te bekijken, andere die in paniek schieten omdat iemand een vraag stelt waarop ze het antwoord niet weten, de wattemaarikdachtdawwedanimoestenkennen’s en de doemmewemoestendanikennenofwa’s. En daartussen ik, die zijn cursus wel vastheeft maar er enkel eens van ver doorbladert, genietend van het schouwspel.

Bij deze, alvast veel blokplezier en succes met de examens gewenst aan mijn richting(om de radio’ers en tv’ers niet uit te sluiten)genootjes. En dat is gezegd zonder enig leedvermaak.

3 Responses to “Het afsluiten van een hoofdstuk”

  1. ach, ik denk dat die laatste exaampjes op plantijn wel zullen meevallen. twee echte blokvakken en het zit er al op 🙂 jammer is dat niet, hoewel de ‘examenpijn’ bij sommigen inderdaad hilarisch is. ik noem dat goeie situaties om inspiratie op te doen voor rampscenario’s, ghi

Leave a Reply to kleine keizerin Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

seventeen − 6 =

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.