Month: July 2007

Wist je dat …

… Nederlanders Walen Wallonniërs noemen en een Waalse politicus een Wallonische politicus is?

Crazy Germans

Ik weet niet of er specialisten Duits bij mijn lezers zitten, of mensen die goed zijn in het ontcijferen van dronkemanspraat, maar ik leg het toch maar even voor. Dit stond op ons antwoordapparaat:

Iemand die daar iets coherent van kan maken?

Update: Er is wel degelijk iemand die daar iets coherent kan van maken, maar Erik Roelants – aka Patroclos – is dan ook een afgestudeerd germanist.

Hallo, ich bin der Spaßburger, und ich würde ihnen gerne ein Witz aus unseren Land hinterlassen.
Also, aufpassen, es geht los!
Wie viele Kinder hat der durchschnittliche Belgier?
Na? NA?
Genau, fünf!
Zwei im Keller, drei auf Video.
*Diabolisch gelach*
Da war so lustig!
Na, auf Wiedersehn, tschüss!

Jaja, Duitse humor …

Kwik-E-Mart

Eergisteren is de The Simpsons-film in de zalen verschenen. Om eerlijk te zijn, ik heb er een beetje schrik van. Is een serie die normaal 20 tot 23 minuten duurt, te vertalen naar een film van anderhalf uur? Ik kan het alleen maar hopen en zal een van de komende weken wel eens langs de cinema gaan. Voor mij hoeft het zelfs geen dijenkletser te zijn, zolang het maar geen afgang betekent voor de The Simpsons-franchise. Gelukkig zijn tot hiertoe de reacties allemaal heel positief.

Dat de marketingmachine volop draait is geen geheim. Bij het debuut van David Beckham bij de LA Galaxy in een oefenwedstrijdje tegen Chelsea, zaten ze als aandachtig toeschouwer in hun zetel langs de kant. Entertainment Weekly bracht zijn magazine uit met vier verschillende covers, een van de leukste dingen vind ik de real life Kwik-E-Marts en als je wat tijd hebt, bekijk dan zeker de filmpjes van de verschillende Springfields. Verder ga ik er mijn tijd niet in steken om alles op te sommen, want Rohit Bhargava is zo vriendelijk geweest om die moeite al te doen op zijn blog.

Haha,

de Tour is gewoon het verhaal van de tien kleine negertjes aan het worden.

*ziet in de verte Moreni met in zijn zog de hele Cofidisploeg verdwijnen*

*zwaait Rasmussen uit*

Who’s next fellas?

Creativiteit

De fantasie stroomt rijkelijk bij de Nederlandse kranten:

Nieuwbrief NRC en de Volkskrant middageditie met dezelfde titel

Gelukkig is het met amper een minuutje verschil verstuurd. Anders zou ik De Volkskrant nog verdenken van plagiaat.

*zucht*

Stom, stupido, estúpido, stupid, stupide, dumm, een ander woord heb ik er niet voor eigenlijk. ‘Onbegrijpelijk’, misschien ook wel. Als je het nieuws gezien hebt, weet je wel wat – of beter wie – het onderwerp van deze post is: Vino.

Ik kan er echt niet bij Alexandre. Je weet dat je gecontroleerd wordt als je in de top drie eindigt van een rit. De kans dat je Рook zonder valsspelen Рin die top drie eindigt is groot. De gepatenteerde tijdrijders aanwezig in de Tour zijn op twee vingers te tellen: Fabian Cancellara (gevallen en pas 107de) en David Millar (uit vorm en 20ste). Door die klim had je sowieso een goeie kans om hen het vuur aan de schenen te leggen. Verder zijn er enkel je ploegmaat Andreas Kl̦den, proloogspecialist Bradley Wiggins en kuitenbijtertje Cadel Evans die ik een min of meer realistische kans toedichtte om voor jou te eindigen in deze tijdrit. Je had zelf toch wel kunnen voorspellen dat je die top drie zou halen?

Waarom dopeer je je dan? En dan nog met zoiets eenvoudig opspoorbaar als bloeddoping – hét modeproduct – met het bloed van iemand anders? Wees dan op z’n minst zo slim om het met een geprepareerd zakje eigen bloed te doen, want dat, beste Alexandre, is niet op te sporen. Het is al net zo stom als wat een zekere Floyd Landis deed, op een dag na exact een jaar geleden. Je kan dus niet zeggen dat je niet gewaarschuwd was.

Je rijdt in een Tour die je niet meer kan winnen. Dat je nooit de Tour zou winnen, is iets dat ik al langer dacht. Die steile cols doen je namelijk elke keer weer de das om. Maar dat is het punt niet. Je kan deze Tour niet meer winnen omdat je gevallen bent in de vijfde rit en je met dertig hechtingen – vijftien in elke knie – rondrijdt. Dat je zelfs nog maar de mentale wil hebt om door te rijden verdient respect. De commentators, de analysten, je collega’s en vooral het publiek bewonderen je omdat je – ondanks de tegenslag – niet opgeeft. Kan je het daar dan niet voor doen? Is dat niet genoeg?

Alexandre Vinokourov (foto Kelly Steenlandt)
© Kelly Steenlandt

Het excuus dat je voorlopig te berde brengt, pardon my French, suckt. “De abnormale waarden in mijn bloed komen voort uit die val en de behandeling die ik daarvoor heb moeten ondergaan.” Doe me een lol seg. Be a man and admit it.

Jij was een van de renners waarvan ik nog durfde geloven dat je clean reed. Nu toch. Dat verleden bij Telekom en het Liberty Seguros van Manolo Saiz maakte je sowieso wel enigszins verdacht na de beerputten die daar geopend zijn. Ook al heb je dit gedaan, ook al is het stom en onvergeeflijk, ik ga je missen in het peloton.

Binnenkort ben je 34. Er staat je een schorsing van twee jaar te wachten en door het antidopingcharter dat je – verplicht – ondertekende, kan de ProTour je ook nog twee jaar verbieden om voor een van hun ploegen te rijden. Het zou me niet verbazen dat je na je schorsing – de keikop zijnde die je bent – binnen twee jaar nog een comeback waagt als 36-jarige. Ook al is het dan bij een continentale ploeg en zal de Tour je waarschijnlijk nooit meer op zijn parcours toelaten.

Je was een coureur die er voor ging. Je deinsde er niet voor terug om in de aanval te trekken als niemand anders het durfde. Je slaagde er zelfs in om op de Champs-Elys̩es te winnen twee jaar geleden Рdaar waar enkel de sprinters als eerste over de meet komen Рen daardoor nog een plekje in het klassement te winnen.

Ik ben zeker dat ik niet de enige ben die je hoog op zijn lijstje van favoriete renners had staan, en eigenlijk, wel ja, eigenlijk sta je daar nu nog. Al wil ik dat op dit moment liever niet toegeven, because I’m pissed at you.

P.S. Ik ga er gemakkelijkheidshalve van uit dat de aantijgingen kloppen, ook al is er nog geen resultaat van het B-staal. Het collectieve vertrek van Astana lijkt me voldoende als schuldbetekenis.

NBA-refs

Weinig kans dat veel van mijn lezers hier in geïnteresseerd zijn, maar kom. Door wat opzoekingen te doen in verband met het schandaal rond Tim Donaghy viel me iets op, waar ik me al eerder vragen bij gesteld had. Hoe lang mag een NBA-scheidsrechter NBA-scheidsrechter blijven?

In het Europese voetbal vliegen arbiters op hun 45 verplicht met pensioen. Dat is aan de vroege kant vind ik persoonlijk, want er zijn nog heel wat fluitenisten die langer zouden kunnen doorgaan. Zolang ze de conditionele testen doorstaan, hoeft er voor mij zelf niet eens een vaste leeftijdsgrens te zijn.

Alhoewel. Als die er niet is, krijg je extreme gevallen. Jack Nies staat op het punt om zeventig (70) jaar te worden en hij fluit nog in de NBA. A bridge too far, als je het mij vraagt.

Niet zo ver achter Nies, komt Dick Bavetta als tweede oudste referee. Met alle respect, maar Dickie Dick zou niet meer als scheidsrechter op een basketbalveld mogen verschijnen. Als je over 3,5 lengtes van een basketbalveld zelfs niet sneller kan lopen dan een veel te zware, compleet uit conditie zijnde Charles Barkley, dan heb je niets meer te zoeken op de velden tussen 20-jarige kerels, die stuk voor stuk uitmuntende atleten zijn. Wat bazelt Ive hier nu allemaal, denk je? Bekijk het filmpje: Dick Bavetta vs Charles Barkley. Merk ook de bloedende knie van Bavetta bij het post-run interview.

En completely unrelated: mag ik iedereen Bill Simmons aanraden als (NBA-)columnist? The Sports Guy schrijft aangenaam en vooral, hij heeft inzicht in het spelletje en nog belangrijker, hij snapt het hele circus, ziet de tekortkomingen en durft daar ook kritiek op geven.

Het Journaal

Weet u het nog? Het is bijna een maand geleden: de VRT stoeft met zijn nieuwe redactie en kondigt apetrots aan dat het Journaal voortaan volledig digitaal tot stand komt. In het begin merk je het af en toe. Er komt een verkeerde reportage, er is geen geluid bij de reportage, je krijgt hetzelfde item twee keer achter elkaar, … kortom wat groeipijntjes.

Nu gok ik dat dé man die alles in goede banen moet leiden op vakantie is. De laatste dagen slopen er weer van die foutjes in de nieuwsuitzending, met als toppunt gisteren:

Het Journaal - Even geduld

Het ‘Even geduld’-beeld blijft een paar minuten mijn scherm sieren, waarna Wim De Vilder zich excuseert voor de technische storing. Om even later een verslag aan te kondigen waar het geluid bij ontbreekt.

Digitaal is de toekomst, maar blijkbaar nog niet het heden …

Copy-paste journalistiek

Waar viel mijn oog op toen ik de middageditie las van de nieuwsbrief van de Volkskrant?

 

Nieuwsbrief Volkskrant.nl dt-fout

 

Ik volg natuurlijk meteen de link, in volle overtuiging dat het foutje onmiddellijk door de eindredactie is opgemerkt en verbeterd. Spijtig genoeg trof ik onderstaande pagina aan.

 

Volkskrant.nl dt-fout

 

Pijnlijk, dus. En toen merkte ik in de linkerhoek de letters ANP op. Ik natuurlijk naar de ANP-portal – waar ik inkan met het paswoord van VP (Jelmer, als je dit leest, ik betaal de pageview wel :p) – en wat vond ik daar? Jawel:

 

ANP dt-fout

 

Nieuws overnemen van een persbureau is natuurlijk alledaagse kost in de journalistiek – waarom zou je iets herschrijven dat ready made op je scherm verschijnt? – maar even doorlezen mag toch wel. Als de redacteur dat van ver even bekijkt, mag je toch verwachten dat ie zo’n opvallende fout ziet.

Update 10/07 om 19u05: ze hebben het ondertussen eindelijk ontdekt en verbeterd op de Volkskrant.