Category: Reclame

Blogreclame

Dat blogs meer en meer gebruikt worden om reclame te maken – al dan niet opvallend, al dan niet doeltreffend – is geen geheim. De zogenaamde A-listbloggers krijgen bij tijd en wijlen gratis stuff in de hoop dat ze er iets (positief) op hun blog over zetten. Zelf ben ik er ook al het ‘slachtoffer’ van geworden, maar gisteren merkte ik in mijn "awaiting moderation queue" iets op dat ik nog niet was tegengekomen.

Mijn blogstatistieken leren me dat Janine de Vries via de Hoerascan van Draftlab (een applicatie van het Nederlandse reclamebureau Draft) met de zoekterm "stoppen met roken" op mijn blog kwam, meerbepaald op mijn Happy New Year-post. Daar plantte ze deze comment neer, duidelijk zonder te lezen wat er stond. Vermits het niet om een op geld beluste organisatie gaat, kan ik trouwens nog best leven met deze advertentie en laat ik ze dus ook staan. Janine is trouwens deze ochtend al teruggeweest om te zien of de comment goedgekeurd is (vanaf er een link instaat, moet een reactie gemodereerd worden door moi), maar om 9 uur lag ik nog in mijn bed natuurlijk. Ik ben eens benieuwd of ze nog gaat terugkomen. Zo ja, heeft de campagne een beetje succes?

Dat andere verhaal dan. Een tijdje geleden – op 5 september om precies te zijn – sprak Nicolas me aan via het Plugoo-chat-met-mij-kadertje. Ik dacht natuurlijk meteen aan deze Nicolas, al vond ik het een beetje raar dat hij me op die manier zou contacteren in plaats van via msn, mail of sms. Toen de andere persoon zei: "Ik werk voor een reclamebureau en zou je graag een doos Special K toesturen, mag dat?", was wel duidelijk dat het over een andere Nicolas ging. Vermits de enige wederdienst "We hopen op een postje op je blog, maar er zijn geen verplichtingen…" was, heb ik maar ja gezegd. Voor zover ik weet is die doos echter nooit aangekomen, de postbode zal ze zelf wel achterovergeslagen hebben ofzo.

Eigenlijk wel grappig wat de reclamewereld probeert om aan positieve en schijnbaar spontane reclame te komen. Niet dat ik er iets op tegen heb, ze gaan gewoon mee met hun tijd en zijn wat creatief. Reclame is nu eenmaal misleiden.

Luis’ reclamefilmpjes

Om nog eens even terug te komen op de man met het gebroken been. Omdat we onze lesgevers dus elke keer maar een paar dagen of weken hebben – Luis zelfs maar twee dagen, al is hij ook de begeleider voor ons reportageproject later – is een dag missen geen optie en moeten we dat nadien sowieso inhalen. Zo geschiedde ook en na zes uren live commentary, kregen we maandag en dinsdag de week erna nog elks 2,5 uur Cristobal. Dat betekende dus van 9u30 tot 19u les ofte van acht uur ‘s morgens tot ruim acht uur ‘s avonds van huis weg zijn voor unief.

Bon, wij verwachtten dus een Luis op krukken … maar hij wandelde gewoon binnen, zonder dat er iets mis leek aan hem. Hij stak het op een vertaalprobleempje – wat geen hout snijdt want de communicatie tussen hem en Carmen (masterverantwoordelijke van Eurosport) is ongetwijfeld in het Spaans verlopen – en beweerde dat het om een spierscheur ging in zijn dij. Nu ben ik geen dokter of kinesist, maar als je echt een spierscheur hebt, dan loop je nog geen week later niet vrolijk trappen op en af zonder zelfs maar een beetje te manken. Het is dus een vrij veilige gok dat hij tijdens dat voetbalpartijtje een zogenaamde billie (billy?) te verwerken kreeg en hij daardoor forfait gaf.

Nu ja, dat alles als korte – *kuch* – intro op wat ik eigenlijk wou vertellen. Luis had ook weinig met sport te maken hedentendage en verdiende zijn brood met reclamefilmpjes maken. Hieronder twee van zijn creaties.

U herkende ongetwijfeld de Playstation 3 in bovenstaand spotje, maar waar alles om draait is Pau Gasol. Wat zegt u? U kent Pau niet? Dan bent u al zeker geen Spanjaard, want Gasol is hier zo mogelijk nog populairder dan Fernando Alonso (die Formule 1-piloot) en moet het maar nipt afleggen tegen koning Juan Carlos I. Hem in een spotje krijgen is dus gelijk aan de jackpot winnen. Heel het filmpje is op een dag opgenomen in een studio, dus het budget was een bescheiden 400.000 euro. Daar zijn evenwel de gage en beeltenisrechten voor de vier secondjes Gasol – die zo’n twee uurtjes aanwezig was – niet bijgerekend, en die zijn om steil van achterover te vallen denk ik zo.


Als ik me niet vergis had hij voor bovenstaande een budget van zo’n miljoen euro. Ik ben er niet meer zeker van, maar ik herinner me dat ik me de bedenking maakte dat ze – gerekend aan 25.000 euro – 40 auto’s moesten verkopen om break even te komen. Nu ja, ik weet ook wel dat Renault geen 25.000 euro incasseert van de winkelprijs, maar u begrijpt wat ik bedoel.

Hoe het komt dat zo’n spotje zoveel kost? Heel wat beelden zijn uiteraard voor een bluescreen opgenomen – de elfjes, de superman, de vliegende fietsters om maar enkele dingen te noemen – en daarna door de 3D-mensen in het filmpje geïncorporeerd. Een groot deel is natuurlijk gewoon helemaal in de 3D-studio gemaakt, zoals de steentjes die van kleur veranderen en de olifant die de brug verduwt. Het bos helemaal in het begin is niet in 3D, maar is een handgemaakte maquette. Ook geen beetje arbeidsintensief dus.

Heel het spullement is dan nog in Oekraïne opgenomen, omdat het nu eenmaal goedkoper is om met een hele crew naar het Oostblok te trekken, de benodigde camera’s te laten overkomen van een paar honderd kilometer verder en daar een stuk weg af te huren en ontoegankelijk te maken dan dat ze hier een stuk baan zouden moeten afzetten.

De man aan de piano zou een wereldberoemde pianist moeten zijn, maar bij mij deed de naam Richard Clayderman geen belletje rinkelen. Hij is dus ook naar Oekraïne overgevlogen – en uiteraard in een vijfsterrenhotel gestoken – voor de pakweg drie seconden die hij in beeld verschijnt. Zelf wist hij zelfs niet waar het reclamespotje voor was, laat staan het concept of wat zijn rol was. Het lijkt alsof de piano beweegt, en dat is ook wanneer ze in de verte te zien is, maar als Richie in beeld komt is het de camera die beweegt en niet de piano. De verzekering om hem op zo’n bewegend platform te zetten viel nogal hoog uit namelijk.

De bevallige fietsters zijn trouwens Oekraïense modellen die ze vanuit Kiev hebben laten overkomen, met medewerking van een of ander modellenbureau. Wat ze wel waren vergeten te vertellen, was dat de dames moesten fietsen. Jawel, voor sommige van die meisjes was het de eerste keer dat ze ne velo van dichtbij hadden gezien en ze hebben die dus op de dag zelf nog moeten leren fietsen …

Futbol

Dat David Beckham tegenwoordig zijn kicksen showt op de Amerikaanse velden, kan je enkel ontgaan zijn als je het voorbije half jaar in een grot op de maan hebt gewoond. Het feit dat hij nu daar zijn voorzetten trapt, klinkt de Amerikaanse reclamejongens als muziek in de oren. In de jaren ’70 en ’80 maakten George Best, Téofilo Cubillas, Bobby Moore, Gerd Müller, Graeme Souness, Eusébio, Hugo Sánchez, Robbie Rensenbrink, Sam Allardyce, Ruud KrolGeoff Hurst, Pele, Gordon BanksDick Advocaat, Trevor FrancisBruce Grobbelaar, Peter Beardsley, Franz Beckenbauer, Nobby Stiles, Johan Cruijff en zelfs de onvolprezen Swa Van der Elst al de grote oversteek om de North American Soccer League naar hogere sferen te tillen. Sadly, to no avail. Amerika was niet klaar voor soccer en in 1985 hield de NASL op te bestaan.

Als het bovenstaande verzameling van sterren niet lukt, waarom zou Becks het dan wel kunnen? Wel, ik zeg helemaal niet dat het hem zal lukken, maar de wederhelft van Posh Spice is meer dan een voetballer. Hij introduceert star and celebrity-appeal in een liga waar vooral brave All American college guys de dienst uitmaken. Dat is wat de Amerikanen willen, mensen die hun sport overstijgen, en als er nu één voetballer in die categorie zit …

Bon, de hele bovenstaande zever is eigenlijk maar de inleiding op het echte onderwerp van dit berichtje. De reclamejongens zien natuurlijk hun kans schoon om het profiel van voetbal te verhogen en komen af met iets originelere campagnes dan gewoon de geblondeerde kop van Dave op een poster zetten. Persoonlijk ben ik wel ‘fan’ van de reeks Futbol meets Football, waarin Reggie Bush en David Beckham elkanders sport leren.

Yep, het is reclame voor Adidas, maar toch, ik vind het goed ineengestoken. Het is natuurlijk allemaal geregisseerd en gemonteerd in korte clipjes, maar ik heb de indruk dat beide heren oprecht nieuwe dingen geleerd hebben over elkanders sport en – zeker in het geval van Bush – meer respect voor elkaar hebben. Als er één manier is om Amerikanen te overtuigen dat die soccerplayers geen sissies zijn, dan is het wel door te tonen dat die in hun favoriete sport ook best meekunnen.

Mijn favoriet filmpje is in ieder geval het clipje waar Beckham de wetten van de fysica tart en een punt trapt op de zachte kant van de football, maar de bal wel even ver doet vliegen als bij een echte punt. What’s your fav?